Een nieuwe kans voor een meer persoonlijke bescherming van de taal, dankzij de Chancery Division (High Court) in Engeland

Een nieuwe kans voor een meer persoonlijke bescherming van de taal, dankzij de Chancery Division (High Court) in Engeland Gent, Isabelle Bambust - steeds vaker worden rechters geconfronteerd met internationale elementen. Het gebeurt bijvoorbeeld dat een Franse rechter niet-Franse wetten moet toepassen of dat de partijen niet de Franse nationaliteit bezitten, of dat de partijen niet in Frankrijk wonen.

Wanneer een partij zich in een ander land bevindt, is de communicatie van belangrijke documenten uit het gerechtelijk dossier niet eenvoudig. Ik denk bijvoorbeeld aan de taal van deze documenten. Een Franstalig document uit Parijs kan zo bijvoorbeeld in botsing komen met de officiële Nederlandse taal van Nederland waar de ontvanger van het document woont, of met de eigen taal van de ontvanger die de Nederlandse taal niet noodzakelijkerwijs beheerst.



Wanneer de communicatie plaatsvindt tussen twee Europese landen, wordt dit taalprobleem opgelost door de Europese verordening nr. 1393/2007. We moeten eerder "bijna opgelost" lezen. Inderdaad, de regel bevat twee alternatieven om te vermijden dat de ontvanger zich zou verzetten tegen het gebruik van talen. Ofwel is het document geschreven of gaat het vergezeld van een vertaling in een officiële taal van de plaats waar de mededeling plaatsvindt. Ofwel is het document geschreven of gaat het vergezeld van een vertaling in een taal die de ontvanger begrijpt.

Dit heeft voor gevolg dat de ontvanger zich niet kan verzetten, indien het document is geschreven of vergezeld gaat van een vertaling in de officiële taal, hoewel hij deze taal niet begrijpt. Zoals Thouret het uitdrukt: « (…) [L]a règle ne garantit pas de manière absolue le droit d’obtenir une traduction dans une langue comprise par le destinataire. ' 1. de auteur geeft het volgende voorbeeld: « Un ressortissant italien réside en Allemagne et reçoit une signification d’un jugement de divorce français. L’exploit est accompagné d’une traduction en allemand. S’il ne comprend ni le français ni l’allemand, le destinataire ne pourra toutefois exiger une traduction de l’acte en italien. Wat onrustwekkend is, is dat de Europese Unie zich terdege bewust is van deze objectiverende benadering.

Zij aanvaardt de situaties waarin de bestemmeling het recht heeft om de ontvangst van het document te weigeren, hoewel hij de inhoud van het document begrijpt. En, omgekeerd, aanvaardt de Europese Unie ook situaties waarin de bestemmeling niet beschikt over dit weigeringsrecht, terwijl hij geen enkel woord begrijpt.

De Engelse beslissing van de High Court of Justice gewezen op 23 oktober 2015, is dus zeer interessant. Een procedure vindt plaats in Engeland, en een van de partijen, mevrouw Arkhangelskaya, woont in Frankrijk. Men moet haar deskundigenverslagen (opgesteld in het Engels) meedelen in Frankrijk. De kennis van het Engels van Mevrouw Arkhangelskaya is zeer beperkt. Zij is Russischsprekend.

Haar pro bono (vrijwillige en onbetaalde) vertegenwoordiger is mijnheer Pavel Stroilov. In de beslissing wordt mijnheer Pavel Stroilov beschouwd als wat men in het Engelse recht een "McKenzie friend" noemt. Een "McKenzie friend" is iemand die de partij niet vertegenwoordigt, maar die aan de partij in het proces bijstand verleent. Mijnheer Pavel Stroilov bekritiseert de taalkundige dualiteit in de Europese oplossing (zie pagina 15 - overweging 61). Hij legt uit dat, technisch gezien, de suprematie van de officiële taal mogelijk blijft (zelfs als de geadresseerde ze niet begrijpt), maar dat dit evenwicht niet verdedigbaar is ten aanzien van het beginsel van de eerlijke procesvoering.

De rechter - Lord Hildyard - volgt de positie van de heer Stroilov en vereist bijgevolg dat de verslagen worden vertaald in Russische taal (zie bladzijde 17 - overweging 65). Hij spreekt de volgende mooie gedachte uit: « Whilst I am not convinced that to deny them [the Defendants] such opportunities would of itself result in a breach of any enforceable right, it seems to me that the balance plainly favours eliminating this potential source of apparent potential unfairness. "Helaas - en dit doet afbreuk aan mijn eigen persoonlijke theorie - houdt de rechter rekening met het feit dat de partij niet werd vertegenwoordigd door een eigenlijke advocaat. Dus, indien mevrouw Arkhangelskaya een 'echte' advocaat had gehad, zou de rechter misschien anders besloten hebben... Elke


opmerking van vertalers, tolken en andere lezers is welkom.


Isabelle Bambust (Isabelle.Bambust@UGent.be) is assistent-onderzoeker aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit Gent. Vanaf 2012 doet zij onderzoek naar de taalbescherming bij grensoverschrijdende communicatie van gerechtelijke stukken.


Een nieuwe kans voor een meer persoonlijke bescherming van de taal, dankzij de Chancery Division (High Court) in Engeland - Zie Bank St Petersburg PJSC Alexander Savelyev v. Vitaly Archangelski, Julia Arkhangelskaya v. Oslo Marine Group Ports LLC 23 octobre 2015, High Court of Justice (Angleterre), Chancery Division, HC-2012-000165

De beslissing van de High Court of Justice hier in PDF

 

(1) S. THOURET, "Signification et notification des actes de procédure. -Colloque Divorce - Aspects de droit international privé", Droit de la famille 2008, nr. 11, 23.

 

Het hele artikel staat hier in PDF

 

 


Powered by CrossLang

Auteur: Isabelle Bambust

Machinevertaling: SDL Machine Translation (previously SDL BeGlobal)

Post-editing: Isabelle Bambust

Brontaal: français (fr)


Aanvullende gegevens